İsim yada fiil, herhangi bir kelime ile birleşmezler. Kelimeden önce kendi başlarına gelirler. Gramer değeri mübtedadır.

İhtisas

Umumiyetle mütekellim, bazen de muhatab zamirlerinin manasına açıklık getirmek demektir. Haberin bildirdiği hüküm zamirden sonra gelen isme mahsus (ait) kılınır.

"Biz Müslümanlar", "Biz öğrenciler"... gibi ifadeler kullanılırken 'نَحْنُ' den sonra gelen kelime (mahsus) mensup olur.

نَحْنُ المُسْلِمِينَ لا نَأْكُلُ لَحْمَ الخِنْزِيرِ : Biz müslümanlar domuz eti yemeyiz.

غَداً نَذْھَبُ نَحْنُ الطَلَبَةَ المُتَفَوِّقِينَ إلى مَكَّةَ : Yarın biz başarılı öğrenciler Mekke'ye gidiyoruz.

Zamiru'ş-Şan ve Zamiru'l-Kıssa

Müfred gaib ve gaibe (üçüncü tekil şahıs) zamiri, anlatılmak, kendisine dikkat çekilmek istenen bir iş için kullanılır. Müzekkerine "Zamiru'ş-Şan", müennesine "Zamiru'l-Kıssa" denilir. İkisine birden "iş zamiri" denir. Normal zamir kendisinden önceki ismi açıklar. İş zamiri ise kendisinden sonraki kısma dikkat çeker.

هُوَ الدِينُ أَسَاسُ الإِنْسَانِيَّةِ : Din insanlığın temelidir.

هِيَ الدُنْيَا لَا تَفِي بِأَحَدٍ : Dünya kimseye kalmaz.

Fasıl Zamiri

Mübteda ve haber arasında Ayrıştırıcı Zamir (Fasıl Zamiri) kullanımı;

ھذا رَجُلٌ : Bu bir adamdır.

ھذا الرَجُلُ : Bu adamdır. Bu cümle "Bu adam" şeklinde anlaşılıp, cümle eksik kaldı, devamı gelecek şeklinde yanlış anlaşılmaya neden olmaması için şu şekilde de yazılabilir;

ھذا ھو الرَجُلُ : Bu adamdır.

Bu tür kullanım zorunlu değildir.

ھذه ھي السَيَّارَةُ : Bu arabadır.

ھؤلاء ھنَّ المُسْلِمَاتُ : Bunlar Müslüman bayanlardır.