Şems, Mevlana’ya, “Söyle bana, Hz.Muhammed (SAV) mi büyük, “Beyazid-i Bistami mi?” diye soruyor.

Mevlana sorudaki manayı kavramış bir halde “Elbette Hz.Muhammed (SAV) büyük,” diyor.

Şems devam ediyor: “İyi ama Hz.Muhammed, ‘Yarabbi, Seni tebcil ederim. Biz seni layık olduğun şekilde bilemedik,’ buyurur. Halbuki Beyazid-i Bistami ise, ‘Ben kendimi tebcil ederim. Benim şanım çok yücedir. Zira vücudumun her zerresinde Allah’tan başkası yok,’ demektedir. Buna ne buyrulur?”

Mevlana Hazretleri’nin cevabı şu oluyor: “Hz.Muhammed (SAV) müthiş bir manevi susuzluk hastalığına tutulmuştu. ‘Biz senin göğsünü açmadık mı?’ şerhiyle kalbi genişledi. Bunun için de susuzluktan dem vurdu. O her gün sayısız makamlar geçiyor, her makamı geçtikçe evvelki bilgi ve makanına istiğfar ediyor, daha çok yakınlık istiyordu. Beyazid’in ise bir yudum suyla susuzluğu dindi ve suya kandığından dem vurdu. Vardığı ilk makamın sarhoşluğuna kapılarak kendinden geçti ve o makamda kalarak bu sözü söyledi.”

Bu sözlerin ardından feryadı basan Şems kendinden geçiyor.

Kaynak : Bir Neyzen, İki Derya (Şems ve Mevlana Hazretleri) - Kudsi Erguner